Pentagram

Słowo pentagram pochodzi z języka greckiego, gdzie "pente" znaczy 5, a "gamma" literę, tak wiec pentagram odnosi się do pięcioramiennej gwiazdy lub dowolnej innej figury składającej się z pięciu linii (artykuł ten mówi o tradycyjnym pentagramie - pięciokąta formenego narysowanego w okręgu), a sami Grecy zapisywali pentagram jako 5A

Najstarszy pentagram został odnaleziony w starożytnym mieście Ur - centrum cywilizacji Mezopotamii i datowany jest (według naukowców) na rok 3500 p.n.e. Prawdopodobnie używany był jako pieczęć królewska.
Znak ten występuje m.in. w religiach pogańskich starożytności, u Izraelitów, chrześcijan i wielu innych. Obecnie znak ten jest jednym najczęściej używanych symboli w magii ochronnej, ceremonialnej i w czarostwie.

Poganie uważali, że znak ten pochodzi od Bogini szeroko czczonej na terenach obejmujących obszar począwszy od Anglii aż po Egipt. Nazywali ją Kore. Za święty owoc Kory, uważano jabłko. Kiedy przetnie się je przez jego równik (dokładnie polowe), można zauważyć prawie perfekcyjny pentagram, w każdym ramieniu którego są nasiona. Cyganie nazywają środek jabłka Gwiazdą Wiedzy.

Pentagram uznawany był za symbol prawdy. Interesowali się nim m.in. Pitagorejczycy. Uznali go za symbol doskonałości, gdyż odnaleźli w nim złote proporcje, a w czasach gdy musieli się ukrywać używali go jako znaku rozpoznawczego.

Celtowie uważali, ze jest to znak Bogini Podziemi - Morgany. Idea pięciu wierzchołków przeniknęła z pewnością do jednej części celtyckich ziem: Irlandia miała 5 wielkich dróg, pięć prowincji i pięć rodzajów prawa. Populacja wróżek (faerie) liczyła piątkami, a postacie mitologiczne nosiły płaszcze z pięcioma falbanami.

Zanim ta pięcioramienna gwiazda nabrała obecnego znaczenia miała ona również swe znaczenie w religii chrześcijańskiej. Chrześcijanie uznawali pentagram za symbol prawdy i religijnego mistycyzmu. Nazywali go Gwiazdą Betlejemską i Gwiazdą Trzech Króli. O zaufaniu do niego świadczą także postacie historyczne jak np. cesarz Konstantyn, który używał go jako pieczęci i amuletu mającego chronić go przed złymi duchami. Był także symbolem pięciu ran Chrystusa (2 na przegubach, 2 na kostkach i jedną z boku). Legendarny rycerz Sir Gawain (rycerz i bratanek króla Artura) nosił na swojej tarczy pentagram jako symbol pięciu cnot rycerskich: wielkoduszności, odwagi, czystości, rycerskości i pobożności. Król Salomon używał go jako znaku który pozwalał mu przywoływać i kontrolować duchy.

Wszystko zmieniło się za sprawą Inkwizycji. Kościół uznał pentagram za symboliczne wyobrażenie głowy diabła Bafometa, którego rzekomo czcili templariusze. W Rennes le Chateu (we Francji) znajduje się chyba najsłynniejsza budowla związana z Zakonem. Zbudowana jest ona znajdowała się na planie ogromnego pentagramu uformowanego przez okoliczne wzgórza.
Dopiero w XIX w. były ksiądz, Alphonse Louis Constans, lepiej znany jako Eliphas Levi wprowadził podział na pentagramy "dobre i złe." Za pozytywną wersję znaku uznał pentagram pionowy (odwrócony jednym wierzchołkiem do góry) a za negatywny odwrotną wersję (dwoma wierzchołkami do góry).
Pentagram "zły", wykorzystał Anton Szandor LaVey (autor "Biblii Szatana") dla potrzeb rodzącego się wówczas kultu szatana. Użył pentagramu Bafometa, dlatego obecnie większość ludzi utożsamia pentagram z satanizmem i czarną magią.
Pentagram Biały (tak brzmi pełna nazwa pentagramu zwróconego jednym wierzchołkiem ku górze) posiadał jedno z najważniejszych znaczeń jakie mu przypisano: znak ochronny. Pięcioramienna gwiazda symbolizuje człowieka (cztery dolne ramiona to ręce i nogi, a górny to głowa) a koło zakreślone wokół niego to bariera ochronna.

Znak ten bez bariery (koła) oznacza konflikt i rozpad wewnętrzny, ale i aktywność która prowadzi do zażegnania tego konfliktu. Uznawany jest także za odwieczny symbol magii. Pięć wierzchołków ma bardzo bogatą symbolikę: pięć zmysłów, pięć światów (fizyczny, eteryczny, astralny, mentalny i duchowy), pięć żywiołow chińskich, cztery żywioły i duch górujący nad nimi (w przypadku odwróconego pentagramu to materia góruje nad duchem, co nie jest najlepszym połączeniem), rany Chrystusa i cnoty rycerskie (o czym mowa wcześniej). Jest także symbolem wielu Bogów i neopogańskiej religii Wicca. W jednej z jej tradycji - Gardneriańskiej, pojawia się także odwrócony pentagram jako oznaka "wyżej wtajemniczonych". Pentagram (a reczej pentakl - krążek z wyrysowanym magicznym znakiem, w tym przypadku pentagramem) występuje jako jedno z narzędzi Maga, I karty Wielkich Arkan Tarota, gdzie symbolizuje żywioł ziemi i materii. Jeśli z pentagramu buchał ogień uznawany był on za symbol Astralnego Światła - w przypadku odwróconego pentagramu (dwa wierzchołki ku górze).

Pentagram uruchomiony mentalnie siłą woli, odpycha wszystkich agresorów broniąc przed ich napaścią. Pozwala wyczuć osoby negatywne oraz te które mogą nam zaszkodzić. Bronią integralności ciała fizycznego, strzegąc przed szkodliwym oddziaływaniem środowiska zewnętrznego. Stwarza barierę energetyczną co znacząco wpływa na wzmocnienie odporności. Odbija od nas negatywne myśli. Pentagram jest nieodłączną częścią naszej kultury oraz skarbnicą wiedzy duchowej.